Na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie widnieje wyryta jedna z najważniejszych dat w dziejach historii Polski, a szczególnie Powiatu Łęczyńskiego. 16 VIII 1920 BITWA POD CYCOWEM
Wróćmy do genezy…
15 sierpnia 1920 r., na przedpolach Warszawy została stoczona decydująca o losach Polski i Europy walka z sowieckimi najeźdźcami. Bitwa Warszawska była tylko jednym ze znaczących starć w toczącej się od 1919 roku wojnie, która swój koniec znalazła dopiero 2 lata później, w momencie podpisania korzystnego dla strony polskiej traktatu pokojowego w Rydze w dniu 18 marca 1921 r. Należy przypomnieć, że państwo polskie, które w 1918 r. odzyskało niepodległość, musiało wywalczyć kształt swoich granic. W przypadku granicy zachodniej decyzje o jej kształcie w dużej mierze wynikały z postanowień Traktatu Wersalskiego. Natomiast o przebieg granicy wschodniej konieczna była walka z bolszewicką Rosją.
W całej wojnie istotną rolę odegrała również Lubelszczyzna, na której terytorium były prowadzone działania operacyjne w ramach kontruderzenia znad Wieprza. Jedną z ważniejszych bitew w czasie przygotowań do kontrofensywy znad Wieprza była walka stoczona w dniach 15-16 sierpnia 1920 roku pod Cycowem. Wówczas IV Brygada Jazdy mjr. Feliksa Jaworskiego, w skład której wchodził 7 pułk ułanów majora Zygmunta Piaseckiego, rozbiła zmierzającą w stronę Warszawy rosyjską 58 Brygadę Strzelców. Zwycięska bitwa chociaż była prowadzona z dala od miejsc, gdzie decydowały się losy wojny, odegrała niepoślednią rolę, gdyż odcięła Rosjanom dowodzonym przez generała Dotola z Grupy Mozyrskiej drogę na Lublin.
Znaczenie strategiczne tej bitwy sprawiło, że w 1925 r. nazwa „CYCÓW” znalazła się na jednej z czterech płyt Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie, gdzie eksponowane były nazwy miejscowości, z którymi wiążą się ważne działania wojenne, mające doniosłe znaczenie dla wytyczania i utrwalania granic państwa. Nazwa i data „CYCÓW 16 VIII 1920” widnieje również na nowych tablicach odsłoniętych w 1991 r.
Źródło: Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków